Voor zover ik mij kan herinneren heb ik altijd ontzag gehad voor militairen die zich inzetten voor de vrede en veiligheid van ons land. Iets wat veel mensen zomaar voor lief nemen. Ik heb ook wel eens bedacht om bij Defensie te gaan werken, maar dat is niet te combineren met het werken aan een bedrijf. Dacht ik. Tijdens mijn afstudeerstage bij 13 Lichte Brigade, kwam ik erachter dat er reservisten zijn. Mensen die naast hun fulltime baan als militair werken. Op deze manier is werken aan Blue Lion dus mooi te combineren met werken als reservist. De afgelopen twee weken heb ik eindelijk de algemene militaire opleiding voor reservisten gevolgd. Dit is de kortste opleiding tot militair waarin ik de militaire basisvaardigheden heb geleerd. Naast deze basisvaardigheden, heb ik ook veel lessen geleerd die mij helpen bij het maken van beslissingen voor de rest van mijn leven en door ze in deze blog met jou te delen, kun jij er ook van leren.
- Ga voor elkaar door het vuur
- Tijd = tijd
- Alles geven
- VIS
- Orde, structuur, discipline
- Operate as you are
- Eenvoud: Houd het kort en simpel
- Zorg dat je inzetbaar blijft
- Fouten zijn leermomenten
- Geniet ervan
1. Ga voor elkaar door het vuur
Regel nummer één die we van onze groepsinstructeur kregen, is dat we voor elkaar door het vuur moeten gaan. Waarom en hoe dit gaat in oorlogssituaties, is denk ik goed voor te stellen. Als team moet je voor 100% op elkaar kunnen vertrouwen. De groep staat boven het individu, maar de kwaliteit van het individu is bepalend voor het succes van het team en de missie. Heeft een individu uit de groep een probleem, dan is dat dus een probleem voor de hele groep. Als militair moet je jezelf kunnen op offeren voor je kameraden. Het kan zijn dat je daarvoor je eigen leven zelfs op het spel moet zetten. Omgekeerd zullen zij dat ook voor jou doen en zo ontstaat er binnen het team een rotsvast vertrouwen in elkaar.
De eerste avond van de opleiding kreeg iedereen een buddy toegewezen. Dit is je maatje en daar moet je éxtra goed op letten want het is jouw verantwoordelijkheid dat hij/zij op tijd gereed staat en er klaar voor is.
Nu zul jij in je eigen leven natuurlijk niet snel in situaties terecht komen waarin je letterlijk door het vuur moet gaan, maar toch is het een wijze les. Hoe vaak heb je nu echt alles gegeven voor een ander? Voor je familie, vrienden, collega's of je teamgenoten. Ik wil niet zeggen dat je jezelf compleet moet wegcijferen voor een ander, maar veel mensen denken in eerste plaats vooral aan hunzelf en een extra stap zetten voor een ander kan veel positieve gevolgen hebben. Als je ook graag wat meer voor anderen wilt doen, houd de volgende zin goed in je achterhoofd: ''Stop met jezelf zielig te vinden''. Dit is iets wat de instructeurs veel hebben gezegd tijdens de opleiding en voor mij persoonlijk is dit een goede herinnering om te stoppen met piepen en gewoon wat meer moeite te gaan doen. Iets goeds doen voor een ander zal zelden ten koste gaan van jezelf.
2. Tijd = tijd (haast je wanneer je tijd hebt)
Regel twee is tijd = tijd. Toen we aankwamen op de kazerne werd dit al snel duidelijk. Na het welkomswoordje hadden we 17 minuten om al onze tassen en plunjebalen uit de auto te halen en in onze kamer te leggen. We moesten binnen die tijd omgekleed in GVT (gevechtstenu) weer in het groepslokaal zijn. Het was een simpele opdracht, maar niemand wist van tevoren welke kamer hij/zij had en dat moesten we dus ook nog uitzoeken. Als groep hadden we de tijd niet gehaald dus moesten we het opnieuw doen. Zo ging het eigenlijk de hele tijd door. Bij alles wat we deden (eten, douchen, omkleden, corvee, etc.) was er een tijd aan verbonden en als we dat niet haalden, moesten we het opnieuw doen. Als daar geen tijd voor was, verzonnen ze iets anders. Alles moesten we als groep doen, dus als er één iemand te laat is, dan is de hele groep daar verantwoordelijk voor. Ze zijn niet blij als je keurig op tijd als eerste buiten in de houding klaar staat, terwijl jouw maatjes nog bezig zijn. Ze willen zien dat je jouw maatjes helpt, zodat jullie samen de tijd halen.
In het begin was te merken dat veel mensen in de stress schoten van die constante tijdsdruk en en de opmerkingen van de instructeurs, maar de les werd mij al gauw duidelijk: ''Haast je wanneer je tijd hebt, dan heb je tijd wanneer je moet haasten.'' Haasten betekent echter niet stressen. Blijf rustig en werk door. Onze sergeant-majoor leerde ons tijdens het schieten: ''slow = fast & fast = slow.'' Wanneer je zo snel mogelijk wilt schieten, schiet je vaker mis en duurt het langer voordat je je doelen raakt. Als je rustig blijft, focust op je adem en dan je schoten gecontroleerd neemt, zul je uiteindelijk sneller je doelen hebben geraakt. Dit klinkt logisch en simpel, maar het is niet altijd makkelijk om jezelf in een chaotische omgeving te beheersen.
In het civiele leven, zal er niet constant iemand tegen je staan te roepen met een stopwatch in zijn hand. Als je te laat bent voor een afspraak, is dat vaak geen kwestie van leven of dood. Toch denk ik dat de meeste mensen (inclusief mezelf) wel wat meer discipline mogen hebben als het gaat om tijd. Vooral als je een afspraak met iemand hebt. Als je te laat komt en iemand moet op jou wachten, dan ben je gewoon iemand anders zijn tijd aan het verspillen. Als dit andersom bij jou gebeurt, hoef je dat ook niet zomaar te accepteren en mag je daar best wat van zeggen. Tijdverspilling, uitstellen en treuzelen wordt door de instructeurs in de militaire opleiding echt niet geaccepteerd.
Je zult versteld staan hoeveel je eigenlijk kunt doen op een dag als je je tijd goed inplant en jezelf daaraan houdt. Hoe meer je jezelf bewust wordt van waar jij je tijd aan besteedt, hoe meer je zult ontdekken dat het probleem niet is dat je te weinig tijd hebt, maar dat je teveel bezig bent met onbelangrijke dingen en afleiding.
3. Alles geven
Regel drie is alles geven. De instructeurs willen zien dat je alles hebt gegeven. niet alleen voor jezelf, maar ook voor je buddy en de groep. Het kan een keer gebeuren dat je de tijd niet haalt, maar als je rennend en vliegend aan komt en niet alleen je eigen veldfles hebt gevuld, maar ook die van je maatjes, dan hebben de instructeurs daar soms wel meer begrip voor. Ze willen gewoon zien dat je alles hebt gegeven en dat je karakter toont. Als je écht alles hebt gegeven, dan had je het niet beter kunnen doen. Je kunt jezelf dan dus ook niks verwijten.
Nu moet je niet zomaar gaan zeggen dat je alles hebt gegeven. Mensen zeggen vrij snel ''ik heb mijn best gedaan'', maar is dat ook écht zo? Heb je echt je allerbest gedaan en kon je niet beter? Want dat zeg je wel. Vaak denken we dat we ons best doen, maar zijn er beperkingen die we onszelf opleggen en hebben we geen idee waartoe we werkelijk in staat zijn als we over die grenzen heengaan. Dat heb ik mogen ervaren tijdens een van de opdrachten met bivak. We zouden op patrouille gaan, maar werden aangevallen en een man in onze groep werd ''neergeschoten''. We moesten als groep die man meenemen en tegelijkertijd ook de omgeving in de gaten houden. Het tillen gebeurde door twee man in de brandweergreep. Naast de volledige uitrusting die iedereen droeg, moesten we ook de rugzak en een paar plunjebalen meenemen. En natuurlijk onze wapens dragen. Het zachte zand vol kuilen en de felle zon maakten het er ook niet gemakkelijker op. We moesten regelmatig wisselen met dragen, want het was erg zwaar en de meesten hielden het maar 30 tot 50 meter vol. Zo zijn we een tijd door gegaan, onder de constante herinnering ''Stop met jezelf zielig te vinden. Het moet een eer zijn om je gewonde maatje te mogen dragen'' en de dreiging dat we er een gewonde bij zouden krijgen als we niet doorliepen. Elke keer als ik dacht dat ik geen stap meer zou kunnen zetten, dan vond ik ergens toch weer iets waardoor ik weer een paar meter verder kon. Ik had ook geen keuze want we moesten door.
Dit was dus die zelfopgelegde grens. We denken dat we maar zoveel kunnen, maar als de noodzaak hoog genoeg is, kunnen we toch nog meer. Het is vaak meer een gevecht tegen jezelf dan tegen een vijand.
In jouw eigen leven zal de noodzaak vaak niet zo hoog zijn dat het om leven en dood gaat en je geen andere keuze hebt. Dat kan een reden zijn dat je niet bereikt wat je wilt. Je moet het écht willen. Als je geen keuze hebt dan doe je het. Dus als je iets wilt, ga er dan 100% voor en als je merkt dat je toch neigt te verzaken, kun je dingen doen om de noodzaak te vergroten. Je kan dit in gedachten doen, door je bijvoorbeeld in te beelden dat het om leven en dood gaat, maar je kunt er ook echte consequenties aan verbinden door iets op het spel zetten. Maak bijvoorbeeld afspraken met iemand anders of verzin een soort straf die je moet uitvoeren als je het niet doet. Het beste kun je iets verzinnen wat je absoluut niet wilt doen, maar wat wel goed voor je is. Bijvoorbeeld een maand geen alcohol, koffie of social media. Een dag niet eten. Elke keer als je je laat afleiden, doe je een aantal burpees of ga je een rondje rennen. Houd je dan ook aan je woord en stop met het verzinnen van excuusjes. Als het belangrijk genoeg voor je is, dan zul je er vaak wel de tijd voor vinden.
4. VIS
VIS staat voor verantwoordelijkheid, initiatief en samenwerking. Tijdens de opleiding willen de instructeurs zien dat je verantwoordelijkheid neemt, initiatief toont en samenwerkt met je team. Als je dat doet, is er een grote kans dat je het goed zal doen in de opleiding. Er is geen ruimte voor ego's. Stel hoge eisen aan jezelf en verhoog je eigen grenzen. Als je VIS toepast, dan neem je zelf de controle over je acties omdat je niet wacht tot iemand vertelt wat je moet doen. Sta op als er werk gedaan moet worden. Als je een fout hebt gemaakt, wees eerlijk en geef het toe voordat iemand anders erover kan beginnen. Help iemand als je ziet dat hij hulp nodig heeft en wacht niet tot hij het vraagt. Het zijn simpele dingen, maar je moet soms over je eigen ego heen stappen en dus ook ''stoppen met jezelf zielig te vinden''.
5. Orde, structuur, discipline
Dat je als militair gedisciplineerd moet zijn, begrijpt iedereen vast wel, maar dat er in een militaire opleiding ook enorm veel gehamerd wordt op orde, structuur en netheid, hadden sommigen misschien niet verwacht. Elke ochtend tijdens de opleiding is er een kamerinspectie. Je bed moet keurig strak opgemaakt zijn zonder kreukels of vouwen. De kast moet netjes zijn ingericht. De kleding moet netjes opgevouwen in gelijke stapeltjes en zover mogelijk naar voren op de planken liggen. Het bed moet er bij iedereen hetzelfde uitzien en de kast moet bij iedereen precies hetzelfde zijn ingericht. Zelfs het aantal shirts, onderbroeken, sokken, etc. en de volgorde waarin ze liggen. Ook worden de vloer, de plinten, lampen en de bovenkant van de kasten gecontroleerd op stof. Je moet ook niet vergeten om na het vegen alle pluisjes uit de bezem te halen.
Na de kamerinspectie is er buiten appel. Iedereen moet hetzelfde tenu dragen en je tenu moet ook altijd in orde zijn: kraag netjes, knoopjes veters en ritsjes dicht, elastieken in je broekspijpen en als je naar buiten gaat moet je een veldpet op hebben (later een baret).
Alles moet goed zijn, anders kan de hele groep het opnieuw doen.
Ook bij het wapenonderhoud, waarbij je het wapen uit elkaar haalt en zelfs de kleinste pinnetjes meerdere keren moet poetsen en oliën.
Sommige dingen lijken misschien wat overdreven voor een militair die uiteindelijk voor zijn werk zal moeten vechten. De les is dat kleine dingetjes ertoe doen. Hoe je de kleine dingetjes doet, zegt vaak veel over hoe jij de grote dingen zult doen. Als iemand nog niet eens zijn bed netjes op kan maken en zijn kamer een rommel is, hoe kun je diegene dan vertrouwen om zorgvuldig met een vuurwapen om te gaan? Ook kun je alles veel sneller terug vinden en ben je beter voorbereid als je de discipline hebt om netjes en geordend te werken.
Wees jezelf dus eens bewust van de manier waarop jij bepaalde dingen doet. Vaak kun je hieruit een patroon ontdekken dat terug te zien is in hoe je kleine én grote dingen doet. Als je deze gewoontes wilt veranderen, is het dus het makkelijkste om bij de kleine dingen te beginnen en daarvoor heb je discipline nodig. Wanneer je de discipline kunt opbrengen om kleine dingen goed te doen (zoals 's ochtends je bed opmaken), dan bouw je de discipline die je nodig hebt om de grote dingen goed te doen.
6. Operate as you are
Operate as you are betekent dat je het moet doen met wat je hebt. Iets wat je niet bij je hebt, kun je niet gebruiken. Dit geldt voor een militair, maar ook voor jou. Dan moet je het dus doen met wat je hebt. Een militair moet altijd goed voorbereid zijn, maar alles wat je meeneemt, moet je dus ook constant meedragen en dat kan ook als een last zijn. Neem alleen het nodige mee en laat alle overbodige troep achter. Als je iets niet bij je hebt, dan moet je iets anders verzinnen, maar je zult het altijd moeten doen met wat je hebt.
7. Eenvoud: Houd het kort en simpel
In de opleiding leer je met twee woorden te spreken: ''Ja sergeant'', ''nee luitenant'''. Bij defensie wordt er ook veel in afkortingen gesproken. zelfs voor de gekste dingen is er een afkorting. Om je een voorbeeld te geven: Een ''rowili'' is een rood-wit-lint. Vooral in het begin zorgen al die afkortingen veel voor verwarring en vraag je jezelf regelmatig af ''wat zeggen ze allemaal?'' De reden voor al die afkortingen is juist om het gemakkelijker en eenvoudiger te maken, dus dat lijkt een beetje tegenstrijdig. Het is een beetje als een nieuwe taal en na een tijdje leer je het steeds beter begrijpen en spreken.
In een oorlogssituatie kan het soms gaan om leven of dood en is het belangrijk dat communicatie op wat voor manier dan ook (verbaal, met veldtekens, morse, etc) kort en duidelijk is. Niet alleen in communicatie, maar ook handelingen moeten kort en krachtig zijn, want elke seconde telt.
Nu hoef je thuis niet opeens overal afkortingen voor te bedenken, maar je kunt er wel van leren om duidelijker te zijn in je communicatie. Naar anderen, maar ook naar jezelf. Vaak maken we dingen veel moeilijker dan nodig is. Als je terug gaat naar eenvoud, dan kun je een boodschap vaak veel sterker en duidelijker overbrengen. Houd het kort en krachtig en zeg niet meer dan nodig is.
Wanneer je dit gaat doen, zul je merken dat het soms lastig is, vooral als je niet goed weet wat je precies wilt zeggen. In zulke gevallen is het dan ook goed om voor jezelf eerst duidelijk te hebben wat je wilt zeggen. Wat is de boodschap die je wilt overbrengen? Wanneer je dat heel duidelijk weet, is het makkelijker voor jezelf en kun je miscommunicatie voorkomen omdat anderen je beter begrijpen.
8. Zorg dat je inzetbaar blijft
Als militair is het belangrijkste natuurlijk dat je inzetbaar bent. Je moet te allen tijde klaar zijn voor gevecht. Als je niet inzetbaar bent, ben je min of meer waardeloos op dat moment. Heeft iemand uit het team een probleem, dan is dat een probleem voor de hele groep. Bij het gewonde dragen werd al wel duidelijk dat een heel team eigenlijk uitgeschakeld kan worden met één schot, omdat iedereen bezig is met die ene gewonde. Als je gewond raakt door een schot, dan had je daar misschien niet veel aan kunnen doen, maar dat je fysiek fit en goed voorbereid bent, heb je wel grotendeels zelf in de hand. We leerden dat het belangrijk is om altijd je uitrusting met wapen te dragen en voldoende eten en drinken mee te hebben. Als we op pad gingen, moest de veldfles tot de rand vol zitten met water en ook moesten we eten op zak hebben voor het geval we tussendoor een keer zouden kunnen eten. Je weet als militair namelijk niet wanneer de volgende keer is dat je kunt eten. Als je zelf je zaakjes gewoon geregeld hebt, dan heb je ook de tijd om anderen te helpen.
Je moet niet alleen fysiek fit zijn, maar ook mentaal. Onze instructeurs leerde ons dat lichaam en geest één zijn. Ze zijn allebei even belangrijk en ze hebben wederzijds effect op elkaar. Zorg dus niet alleen goed voor je lichaam, maar ook voor je geest. Eet gezond, beweeg veel en rust als dat nodig is. Ga naar buiten als je de hele dag binnen zit en doe vooral veel dingen die je leuk vindt. het zijn allemaal simpele dingen en vaak weet je zelf ook wel wat je moet doen. Je moet het alleen doen.
9. Fouten zijn leermomenten
Bij missies en operaties is er weinig ruimte voor fouten. Dit geldt echter niet voor training. Fouten maken is helemaal niet erg en het is zelfs een cruciaal onderdeel van training. Fouten zijn geen mislukking, maar leermomenten. Van fouten leer je het meest. Wanneer je een enorme blunder maakt en je erachter komt wat je verkeerd hebt gedaan, is de kans klein dat je diezelfde fout nog een keer maakt. Als je een keer vijf van de vijf schoten hebt gemist, dan ga je weer terug naar de basis en focus je de volgende keer extra goed op je ademhaling.
Wees blij als je fouten maakt, want als je de les hebt geleerd, maakt het je alleen maar beter. Faalangst is dus nergens voor nodig en het maakt je alleen maar onzeker. Onze instructeur, die zelf commando was, leerde ons het volgende: ''Je moet niet bang zijn om te falen. Als je iets doet, doe het dan met volle overtuiging.'' Het maakte hem niet uit als je een fout maakte, als hij maar zag dat je er vol voor ging.
Hij leerde ons ook om elke kans te grijpen om te leren, oefenen en ervaring op te doen. Dit heb ik zeker gedaan tijdens het schieten in de simulator. Ik had er heel veel moeite mee, vooral in het begin en elke keer als er een plekje vrij was, dan pakte ik die om te oefenen. In het begin vroeg ik of ik die plek mocht nemen (want ik had de ronde ervoor ook al geschoten), maar al gauw werd mij verteld: ''Je hoeft het niet te vragen. Als je ziet dat er niemand op af gaat, dan pak je die plek gewoon.'' Dat heb ik ook gedaan en daardoor heb ik toen vaker geschoten dan de meesten. Omdat ik er zoveel moeite mee had, werkte ik extra hard aan de basis en zorgde dat ik alle handelingen stap voor stap goed uitvoerde. Door te werken aan de basis en door veel te oefenen, begon ik steeds meer raak te schieten en werd ik steeds beter.
Dit principe kun je op alles toepassen waar je beter in wilt worden. Je hoeft je echt niet te schamen als je fouten maakt, want iedereen die ergens succesvol in is, heeft veel fouten gemaakt om daar te komen.
10. Geniet ervan
Het laatste wat de instructeurs ons op de eerste avond al meegaven was: ''Geniet ervan.'' Ja je zult het zwaar krijgen en soms wordt er dan zelfs nog een schepje bovenop gegooid. Uiteindelijk geeft de wetenschap dat je door bent gegaan in de moeilijke momenten, je een gevoel van voldoening, die niet snel te overtreffen is. Wat de instructeurs hiermee wilden zeggen, is dat je niet alleen aan het einde moet genieten. Dan is het al voorbij. Je moet genieten wanneer je bezig bent. Niet alleen van de gave momenten, maar ook als je fouten maakt of als je het zwaar hebt. Daarvan ga je groeien en bouw je karakter.
Voorbereiden voor een fysieke (militaire) opleiding?
Ga jij ook een (militaire) opleiding doen en wil je jezelf goed voorbereiden om zo fit mogelijk aan jouw opleiding te beginnen en de kans op slagen vergroten?
Met jouw eigen pull-up bar en/of weerstandsbanden kun je trainen om sterker te worden en die extra kracht zal zeker helpen om een fysieke opleiding te halen.
Laat een reactie achter